การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบอริยสัจ 4 เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียงของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอนุบาลชุมตาบง อำเภอแม่เปิน จังหวัดนครสวรรค์

Main Article Content

กิจจาพัฒน์ วันทอง
พิสมัย รบชนะชัย พูลสุข

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและหาประสิทธิภาพของชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบอรัยสัจ 4 เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียงโดยมีประสิทธิภาพเป็นไปตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบอริยสัจ 4 เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียง และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอนุบาลชุมตาบง อำเภอแม่เปิน จังหวัดนครสวรรค์ ที่มีต่อชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบอริยสัจ 4 เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5/2 โรงเรียนอนุบาลชุมตาบง อำเภอแม่เปิน จังหวัดนครสวรรค์ จำนวน 30 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ได้แก่ 1) ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบอรัยสัจ 4 เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียง 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียน จำนวน 30 ข้อ 3) แบบประเมินความพึงพอใจแบบมาตราส่วนประมาณค่า จำนวน 15 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบ t-test ผลการวิจัย พบว่า 1) ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบอรัยสัจ 4 เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียงมีประสิทธิภาพเท่ากับ (E1) 83.33/(E2) 86.11  2) นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 มีความพึงพอใจที่ต่อการเรียนรู้ ด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบอริยสัจ 4 เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียงอยู่ในระดับมากที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วันทอง ก. . ., & รบชนะชัย พูลสุข พ. (2024). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบอริยสัจ 4 เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียงของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอนุบาลชุมตาบง อำเภอแม่เปิน จังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์, 2(4), R2989. https://doi.org/10.14456/journal-rabij.2024.39
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้ เรื่อง หลักธรรมทางพระพุทธศาสนาอริยสัจ 4 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนพรหมานุสรณ์ จังหวัดเพชรบุรี. วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์, 16(1), 4-6.

จำเนียร กิ่งแก้ว. (2555). ผลของการสอนแบบอริยสัจสี่ที่มีต่อความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนบ้าน ป่าข่า จังหวัดอุบลราชธานี. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 5(1), 10-12.

นรา ตรีธัญญา. (2558). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวพุทธศาสน์เพื่อเสริมสร้างคุณลักษณะอันพึงประสงค์ตามแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พรศรี อุ่นตุ้ม. (2558). การคิดแก้ปัญหาโดยใช้กิจกรรมแบบอริยสัจ 4 สาระเศรษฐศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปี ที่ 6 โรงเรียนวัดกู่คำ อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

พระมหาประเสริฐ ชาตเมธี (โนไธสง) และคณะ. (2561). การใช้วิธีสอนแบบอริยสัจสี่ในสาระ พระพุทธศาสนา นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนบ้านหลักร้อย จังหวัดนครราชสีมา. วารสารครุศาสตร์ ปริทรรศน์ฯ, 5(1), 15-18.

วาสนา จินดาสวัสดิ์ และคณะ. (2564). นวัตกรรมการเรียนการสอนตามหลักอริยสัจ 4. วารสารภาวนาสารปริทัศน์, 1(2), 35-38.

อรอนงค์ ศรีชัยสุวรรณ และกิตติชัย สุธาสิโนบล. (2558). ผลการใช้ชุดการสอนแบบอริยสัจสี่ที่มีต่อ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการคิดแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารวไลองกรณ์ปริทัศน์, 5(1), 14-23.

อัญไอริณทร์ ราชวงศ์. (2559). ผลการจัดการเรียนรู้สาระการเรียนรู้ ศาสนา ศีลธรรม จริยธรรม ตามวิธี สอนแบบอริยสัจสี่ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 8(17), 45-50.

Lim, T. (2004). Test the 4 Noble Truths Theory of Learning with animated images related to the educational technology of Christian schools. (Dissertation Abstracts Technology).

Scherer, S. C. (2003). Reinforcement and Punishment During Programmed Instruction. (Dissertation Abstracts International).