พัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้แผนผังมโนทัศน์เรื่อง พัฒนาการอาณาจักรอยุธยา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบ้านป่าแซง อำเภอสามง่าม จังหวัดพิจิตร

Main Article Content

ชนัทนันท์ นพคุณ
เชาวฤทธิ์ จงเกษกรณ์

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาประสิทธิภาพของชุดกิจกรรมการเรียนรู้ แผนผังมโนทัศน์ เรื่อง พัฒนาการอาณาจักรอยุธยา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบ้านป่าแซง อำเภอสามง่าม จังหวัดพิจิตร ตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน โดยแบบทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้ แผนผังมโนทัศน์ เรื่อง พัฒนาการอาณาจักรอยุธยา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบ้านป่าแซง อำเภอสามง่าม จังหวัดพิจิตร และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนรู้ด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้ แผนผังมโนทัศน์ เรื่อง พัฒนาการอาณาจักรอยุธยา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบ้านป่าแซง อำเภอสามง่าม จังหวัดพิจิตร กลุ่มประชากรเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จำนวน 7 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แผนผังมโนทัศน์ เรื่อง พัฒนาการอาณาจักรอยุธยา 2) แบบทดสอบวัดความรู้ก่อนเรียนและหลังเรียน มีค่าความยากง่ายอยู่ระหว่าง 0.25–0.71 ค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.29–0.64 และมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.92 3) แบบสอบถามความพึงพอใจต่อชุดกิจกรรมการเรียนรู้ มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.89 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละ และการทดสอบค่าที t- test dependent ผลการวิจัย พบว่า 1) ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ แผนผังมโนทัศน์ เรื่อง พัฒนาการอนาจักรอยุธยา มีประสิทธิภาพ 89.43/86.67 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ 80/80 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนที่เรียนด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้แผนผังมโนทัศน์ เรื่อง พัฒนาการอาณาจักรอยุธยา สูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) ความพึงพอใจของนักเรียนต่อการเรียนรู้ด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้แผนผังมโนทัศน์ เรื่อง พัฒนาการอาณาจักรอยุธยา อยู่ในระดับมาก (gif.latex?\bar{X} = 4.19, S.D. = 0.72)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
นพคุณ ช. ., & จงเกษกรณ์ เ. . (2023). พัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้แผนผังมโนทัศน์เรื่อง พัฒนาการอาณาจักรอยุธยา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบ้านป่าแซง อำเภอสามง่าม จังหวัดพิจิตร. วารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์, 1(2), R1776. https://doi.org/10.14456/journal-rabij.2023.16
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษาศาสนาและวัฒนธรรม ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

ชุติมา ศิริวงศ์. (2551). การจัดการเรียนรู้ โดยใช้แหล่งเรียนรู้ในชุมชน ด้วยวิธีการทางประวัติศาสตร์และหลักฐานทางประวัติศาสตร์. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.

ณัฎฐาพร จันลาวงศ์. (2563). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือประกอบแผนผังความคิด เรื่อง การเขียนเชิงสร้างสรรค์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่4. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ทิศนา แขมมณี. (2560). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ประภัสสร กาญจนชัย. (2563). ผลของการใช้ชุดกิจกรรมฝึกทักษะผังมโนทัศน์เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(9), 250-264.

สุนิชญา กมลรัตน์. (2557). การส่งเสริมความเข้าใจมโนมติทางวิทยาศาสตร์เรื่องการเจริญเติบโตของพืชดอกโดยใช้วิธีการจัดการเรียนรู้แบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ร่วมกับแผนผังมโนมติ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สุวิทย์ มูลคำ และคณะ. (2546). การเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ที่เน้นการคิด. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.