บทบาทของนักการเมืองท้องถิ่นในการพัฒนาชุมชนของเทศบาลตำบลทุ่งกวาว อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่

Main Article Content

อรรถกรณ์ จิณโสต
สายัณห์ อินนันใจ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการมีบทบาทของนักการเมืองท้องถิ่น 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักสังคหวัตถุธรรมกับการมีบทบาทนักการเมืองท้องถิ่น 3) ศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะแนวทางการมีในการพัฒนาชุมชนของเทศบาลตำบลทุ่งกวาว อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ โดยระเบียบวิจัยครั้งนี้เป็นแบบผสานวิธี โดยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพเก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกจำนวน 9 รูป/คน ใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาแบบพรรณนา และการวิจัยเชิงปริมาณด้วยการแจกแบบสอบถามกลุ่มตัวอย่างจำนวน 370 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าความถี่ ค่าร้อยละ การหาค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับบทบาทของนักการเมืองท้องถิ่นในการพัฒนาองค์กร ด้านสังคหวัตถุ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (equation = 3.57, S.D.= 0.66) และระดับบทบาทของนักการเมืองท้องถิ่นในการพัฒนาชุมชน 4 ด้าน พบว่าโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (equation = 3.51, S.D.= 0.73) 2) ด้านความสัมพันธ์ระหว่างหลักสังคหวัตถุธรรม กับบทบาทของนักการเมืองท้องถิ่น โดยภาพรวมมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับค่อนข้างสูงมาก (R=.799**) มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 จึงยอมรับสมมติฐาน 3) ปัญหาและอุปสรรค พบว่า นักการเมืองท้องถิ่นยังขาดความรู้ความสามารถควรที่จัดให้มีโครงการปรับปรุงซ่อมแซมถนนอย่างเร่งด่วน จัดกิจกรรมให้ชุมชนมีส่วนร่วมของประชาชนให้ได้รับการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องขาดความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับการพัฒนาชุมชน รวมถึงประชาชนไม่ตระหนักถึงคุณธรรม-จริยธรรมในการดูแลรักษาและอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม และงบประมาณในการบริหารจัดการด้านสาธารณสุขไม่เพียงพอ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จิณโสต อ. ., & อินนันใจ ส. . (2025). บทบาทของนักการเมืองท้องถิ่นในการพัฒนาชุมชนของเทศบาลตำบลทุ่งกวาว อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่. วารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์, 3(1), R1050. https://doi.org/10.14456/journal-rabij.2025.5
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

อัมรินทร์ เซ็นเสถียร. (2552). ความคิดเห็นของผู้มาใช้บริการที่มีต่อการให้บริการขององค์การบริหารส่วนตำบลภูเขาทอง อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏอยุธยา.

ปิยวรรณ หอมจันทร์. (2555). คุณภาพการให้บริการโดยประยุกต์ใช้หลักสังคหวัตถุธรรมของข้าราชการตำรวจทางหลวง. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระครูสังฆรักษ์วัชริศ อุตฺตมสีโล. (2560). ศึกษาวิเคราะห์การบริหารงาน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ตาบลเจริญราษฎร อำเภอแม่ใจ จังหวัดพะเยา ตามหลักสังคหวัตถุ 4. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระวิทยา อิทฺธิญาโณ. (2561). คุณภาพการให้บริการของโรงบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ่อใหญ่ อำเภอบรบือ จังหวัดมหาสารคาม. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ปัณณธร เธียรพฤกษ์. (2552). การประยุกต์ใช้หลักสังคหวัตถุ 4 เพื่อสร้างความผูกพันต่อองค์การ : กรณีศึกษาโรงพยาบาลกรุงเทพ. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

จุรีรัตน์ แก้วปัญญา. (2560). การบูรณาการหลักพุทธธรรมกับการพัฒนาประสิทธิภาพการให้บริการของบุคลากรฝ่ายสารบบคดี สำนักงานอัยการจังหวัดขอนแก่น. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.