การพัฒนาบทเรียนโปรแกรมการ์ตูน เรื่อง ชีวิตกับความพอเพียงของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนนครสวรรค์ปัญญานุกูล อำเภอเมืองนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์

Main Article Content

ธนิดา ศรีบรรเทา
อาลัย จันทร์พาณิชย์
ภาราดร แก้วบุตรดี

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาประสิทธิภาพบทเรียนโปรแกรมการ์ตูน เรื่อง ชีวิตกับความพอเพียง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 70/702) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยบทเรียนโปรแกรมการ์ตูนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนรู้ด้วย บทเรียนโปรแกรมการ์ตูน เรื่อง ชีวิตกับความพอเพียง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ห้อง 1 นักเรียนบกพร่องทางสติปัญญา โรงเรียนนครสวรรค์ปัญญานุกูล ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 จำนวน 8 คน ซึ่งได้มาการสุ่มอย่างง่าย โดยห้องเรียนเป็นหน่วยการสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) การพัฒนาบทเรียนโปรแกรมการ์ตูน เรื่อง ชีวิตกับความพอเพียง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยแบ่งเนื้อหาออกเป็น 5 ชุด 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียน จำนวน 30 ข้อ 3) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนรู้ด้วยบทเรียนโปรแกรมการ์ตูน เรื่อง ชีวิตกับความพอเพียง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า จำนวน 10 ข้อ เป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่าของลิเคิร์ท แบบ 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติ ด้วยการหาประสิทธิภาพบทเรียนโปรแกรมการ์ตูน โดยใช้ร้อยละ การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยบทเรียนโปรแกรมการ์ตูน โดยใช้การทดสอบ Paired-Sample t-test และการหาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการใช้บทเรียนโปรแกรมการ์ตูน เรื่อง ชีวิตกับความพอเพียงของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า 1) บทเรียนโปรแกรมการ์ตูน เรื่อง ชีวิตกับความพอเพียง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 มีประสิทธิภาพเท่ากับ 91.75/89.17 สูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้คือ 70/70 2) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้บทเรียนโปรแกรมการ์ตูน เรื่อง ชีวิตกับความพอเพียง มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อบทเรียนโปรแกรมการ์ตูน เรื่อง ชีวิตกับความพอเพียง โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย 4.64)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ศรีบรรเทา ธ. ., จันทร์พาณิชย์ อ. ., & แก้วบุตรดี ภ. . (2024). การพัฒนาบทเรียนโปรแกรมการ์ตูน เรื่อง ชีวิตกับความพอเพียงของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนนครสวรรค์ปัญญานุกูล อำเภอเมืองนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์, 2(1), R1034. https://doi.org/10.14456/journal-rabij.2024.9
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2551. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

กิ่งแก้ว ศรีสาลีกุลรัตน์. (2565). ทฤษฎีจิตวิทยาที่เกี่ยวข้องกับบทเรียนสำเร็จรูป. เข้าถึงได้จากhttps://www.gotoknow.org/posts/206240

ทิพย์กัลยา ภากรณ์วีรวัชร และคณะ. (2564). หลักสูตรสถานศึกษาโรงเรียนนครสวรรค์ปัญญานุกูล พุทธศักราช 2564 ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษา ขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม สำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา. หลักสูตรสถานศึกษาโรงเรียนนครสวรรค์ปัญญานุกูล พุทธศักราช 2564. (อัดสำเนา)

นัยนา ตรีเนตรสัมพันธ์. (2551). ความพึงพอใจต่อการให้บริการของสำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. (รายงานการสำรวจ). กรุงเทพฯ : สำนักหอสมุดมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. (2542, 19 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 116 ตอนที่ 74 ก, หน้า 1-23.

ศรีเรือน ใกล้ชิด. (2557) การพัฒนาบทเรียนสำเร็จรูป กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน). คณะครุศาสตร์ : มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.