ตัวแบบการเรียนรู้แบบผสมผสานภายใต้บริบทการจัดการทุนมนุษย์ของนักศึกษาสายสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยภาคใต้

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการเรียนรู้แบบผสมผสานและการจัดการทุนมนุษย์ โดยมุ่งเน้น 1) การศึกษาขั้นตอนการเรียนรู้แบบผสมผสาน 5 ระดับ ได้แก่ การรับรู้ การตอบสนอง การเห็นคุณค่า การจัดระบบ และสร้างลักษณะนิสัย 2) การศึกษาการจัดการทุนมนุษย์ที่ครอบคลุม การเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง การบริหารการเปลี่ยนแปลง ความคิดสร้างสรรค์ การทำงานเป็นทีม และการแบ่งปันข้อมูล และ 3) การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่าง Blended Learning และ Human Capital การศึกษานี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณ ประกอบด้วยผู้บริหาร อาจารย์ และนักศึกษาจากมหาวิทยาลัย 4 กลุ่ม ได้แก่ มหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ มหาวิทยาลัยของรัฐ มหาวิทยาลัยราชภัฎ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล กลุ่มตัวอย่าง 457 คน ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกกับคณบดี 3 ท่าน

ผลการวิจัยในเชิงปริมาณ พบว่า ตัวแปรตาม ตัวแบบการเรียนรู้แบบผสมผสาน (Blended Learning) ที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านขั้นการตอบสนอง อยู่ในระดับมากที่สุด, ค่าเฉลี่ย 4.64 ส่วนด้านอื่นจะเรียงลำดับจากค่าเฉลี่ยมากไปน้อย คือ 2) ด้านขั้นการรับรู้ มีค่าเฉลี่ย 4.31 3) ด้านขั้นการจัดระบบ มีค่าเฉลี่ย 4.30  4) ด้านขั้นการสร้างลักษณะนิสัย มีค่าเฉลี่ย 4.16 5) ด้านขั้นการเห็นคุณค่า มีค่าเฉลี่ย 4.14  ตัวแปรต้น การจัดการทุนมนุษย์(Human Capital) ที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือด้านการมุ่งมั่นเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง ยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 4.26 ส่วนด้านอื่นจะเรียงลำดับจากมากไปน้อย คือ 2) ด้านการบริหารการเปลี่ยนแปลง และด้านการทำงานเป็นทีมมีค่าเฉลี่ย 4.25 3) ด้านการเปิดใจยอมรับและแบ่งปันข้อมูล มีค่าเฉลี่ย 4.23 4) ด้านการมีความคิดสร้างสรรค์อยู่เสมอ มีค่าเฉลี่ย 4.21 

ผลการวิจัยในเชิงคุณภาพ พบว่า ผลการสัมภาษณ์เชิงลึก กลุ่มมหาวิทยาลัยของรัฐ (ภาคใต้)  กลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏ (ภาคใต้) กลุ่มมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล (ศรีวิชัย) ภาคใต้ ข้อคำถามในการสัมภาษณ์ จะตรงตาม ตัวแปรตาม ตัวแบบการเรียนรู้แบบผสมผสาน (BLENDED LEARNING) ซึ่งตัวแปรทุกด้านจะมีการให้น้ำหนักความสำคัญอยู่ในระดับมากที่สุด ตัวแปรต้น การจัดการทุนมนุษย์ (Human Capital) ซึ่งตัวแปรทุกด้านจะมีการให้น้ำหนักความสำคัญอยู่ในระดับมาก