บทบาทของสภากาแฟกับการเมืองไทยในมิติชุมชน กรณีศึกษาอำเภอบ้านนาเดิม จังหวัดสุราษฎร์ธานี

ผู้แต่ง

  • ปฏิพัทธ์ เพชรศรี สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี

คำสำคัญ:

สภากาแฟ, การเมืองภาคประชาชน, เวทีสาธารณะ, การมีส่วนร่วม, ประชาธิปไตยท้องถิ่น

บทคัดย่อ

บทความนี้มุ่งศึกษาบทบาทของ “สภากาแฟ” ในฐานะพื้นที่ของการเมืองภาคประชาชน ผ่านกรณีศึกษาอำเภอบ้านนาเดิม จังหวัดสุราษฎร์ธานี โดยใช้กรอบแนวคิดเวทีสาธารณะของ Jürgen Habermas “ทุนทางสังคม” ของ Robert Putnam และแนวคิดการมีส่วนร่วมแบบไม่เป็นทางการ เพื่อวิเคราะห์ว่าสภากาแฟ ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันของชาวบ้าน กลับมีความสำคัญในการเปิดพื้นที่ให้ประชาชนได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นทางสังคมและการเมืองในลักษณะที่ไม่ขึ้นกับโครงสร้างทางการ ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าสภากาแฟทำหน้าที่เป็นเวทีสาธารณะในระดับชุมชน ที่เอื้อต่อการสื่อสาร การวิพากษ์วิจารณ์นโยบายสาธารณะ และการรวมตัวกันของประชาชนเพื่อแสดงออกทางการเมือง แม้จะไม่มีสถานะหรือโครงสร้างทางการอย่างชัดเจน แต่สภากาแฟสามารถสะท้อนเจตจำนงของชุมชน และเป็นกลไกสำคัญในการเสริมสร้างประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วมในระดับท้องถิ่น

เอกสารอ้างอิง

ชนาธิป ศรีโท, พระไพโรจน์ อตุโล (สมหมาย) และประพันธ์ สหพัฒนา. (2563). ทุนทางสังคมและการกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นเพื่อการขับเคลื่อนความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์, 5(1), 66–80.

ชัยณรงค์ เครือนวน. (2556). ประชาธิปไตยแบบปรึกษาหารือในชุมชนท้องถิ่นไทย: ประสบการณ์จากภาคสนาม. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา, 2(2), 79.

ยุทธพร อิสรชัย. (2549). บทบาทและการปฏิบัติหน้าที่ของสภาท้องถิ่นในการปกครองท้องถิ่น. สถาบันพระปกเกล้า. 13-14.

วลัยพร ชิณศรี. (2568). แนวทางการเสริมสร้างความเข้มแข็ง บนฐานเครือข่ายความร่วมมือในการบริหารจัดการปกครองท้องถิ่น. วารสารการบริหารท้องถิ่น, 18(1), 45–64.

วารุณี ลีเลิศพันธ์. (2560). การสร้างฐานคะแนนเสียงของพรรคประชาธิปัตย์ในภาคใต้. (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (การเมือง)). มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สมศักดิ์ สงวนดี. (2564). ทุนทางสังคมกับการพัฒนาชุมชน. วารสารวิชาการแห่งอนาคต, 1(1), 1–8.

สิงห์ สิงห์ขจร. (2560). การสื่อสารเพื่อสร้างความนิยมของผู้นำทางการเมืองท้องถิ่น. (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สุทธาภรณ์ ลดาวัลย์ ณ อยุธยา. (2558). กลยุทธ์การสื่อสารอัตลักษณ์ท้องถิ่นที่ปะทะกับกระแสโลกาภิวัตน์ผ่านพื้นที่ของกาแฟ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาสื่อสารมวลชนมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สุพัฒพงศ์ แย้มอิ่ม. (2566). เดินกาแฟ: กลยุทธ์การรณรงค์การเลือกตั้งของผู้นำทางการเมืองพื้นที่ภาคใต้. การประชุมวิชาการรัฐประศาสนศาสตร์ระดับชาติครั้งที่ 17, 286-292.

Benson, R. (2009). Shaping the public sphere: Habermas and beyond. The American Sociologist, 40(3), 175-197.

Hart, D. K. (1972). Theories of government related to decentralization and citizen participation. Public Administration Review, 32, 603-621.

#JPP

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-05-25

รูปแบบการอ้างอิง

เพชรศรี ป. (2025). บทบาทของสภากาแฟกับการเมืองไทยในมิติชุมชน กรณีศึกษาอำเภอบ้านนาเดิม จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารสันติสุขปริทรรศน์, 6(1), 324–333. สืบค้น จาก https://so09.tci-thaijo.org/index.php/JPP/article/view/5141