การเสริมสร้างวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาในอำเภอท่าชนะ จังหวัดสุราษฎร์ธานี

ปณัฐฎา ขอจุลซ้วน; ธุวพล ทองอินทราช; ไชยวัฒน์ เผือกคง

ผู้แต่ง

ปณัฐฎา ขอจุลซ้วน หลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการเมืองการปกครอง บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี
ธุวพล ทองอินทราช หลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการเมืองการปกครอง บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี
ไชยวัฒน์ เผือกคง หลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการเมืองการปกครอง บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี

คำสำคัญ:

การเสริมสร้าง, วัฒนธรรมทางการเมือง , ประชาธิปไตย, นักเรียนชั้นมัธยมศึกษา

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา 2) เปรียบเทียบวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยในกลุ่มนักเรียนระดับมัธยมศึกษา และ 3) เสนอแนะแนวทางการเสริมสร้างวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของนักเรียนในอำเภอท่าชนะ จังหวัดสุราษฎร์ธานี การวิจัยใช้วิธีการผสานวิธี โดยแบ่งเป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ในส่วนของการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาในอำเภอท่าชนะ จำนวน 333 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน รวมถึงการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกกับกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงที่เป็นตัวแทนสภานักเรียนจากแต่ละโรงเรียน จำนวน 15 คน ข้อมูลทั้งหมดนำมาวิเคราะห์เชิงสรุปและอภิปรายเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์การวิจัย

ผลการวิจัยพบว่า 1) นักเรียนมีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับประชาธิปไตยในระดับร้อยละ 70 แต่การประยุกต์ใช้ในชีวิตจริงยังอยู่ในระดับปานกลาง โดยมีการมีส่วนร่วมในกิจกรรมภายในโรงเรียนอยู่ที่ร้อยละ 60 และการมีส่วนร่วมในกิจกรรมนอกโรงเรียนเพียงร้อยละ 20 อย่างไรก็ตาม นักเรียนร้อยละ 65 ที่ได้รับการศึกษาเกี่ยวกับประชาธิปไตยอย่างครอบคลุมแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจที่ลึกซึ้งมากขึ้น 2) จากการเปรียบเทียบปัจจัย พบว่า นักเรียนหญิงมีความไว้วางใจในระบบการเมืองและทัศนคติทางการเมืองสูงกว่านักเรียนชาย ในขณะที่กลุ่มอายุ 13-14 ปี และนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นมีระดับความไว้วางใจในระบบการเมืองสูงกว่ากลุ่มอายุ 15-16 ปี และนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย แสดงให้เห็นว่าการรับรู้ข้อมูลทางการเมืองส่งผลกระทบต่อวัฒนธรรมทางการเมืองในทุกมิติ 3) แนวทางการเสริมสร้างวัฒนธรรมประชาธิปไตยควรมุ่งเน้นการส่งเสริมการเรียนรู้และองค์ความรู้เกี่ยวกับประชาธิปไตย การจัดกิจกรรมที่กระตุ้นการมีส่วนร่วมทั้งภายในและภายนอกโรงเรียน การสร้างสภาพแวดล้อมที่เปิดกว้างสำหรับการแสดงความคิดเห็น และการสนับสนุนจากครอบครัวและชุมชน เพื่อส่งเสริมพฤติกรรมประชาธิปไตยในชีวิตประจำวันของนักเรียน

References

ธนาภรณ์ โง้วเจริญ. (2560). วัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของนักเรียนโรงเรียนศรีมหาโพธิ จังหวัดปราจีนบุรี. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 4(1), 133-147.

พงษ์เมธี ไชยศรีหา. (2561). แนวทางการพัฒนาวัฒนธรรมทางการเมืองประชาธิปไตยของประชาชน ในเขตเทศบาลเมืองชุมแพ จังหวัดขอนแก่น. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 5(2), 105-118.

วินิจ ผาเจริญ. (2561). คุณลักษณะความเป็นพลเมืองดีในสังคมประชาธิปไตย ของนักศึกษามหาวิทยาลัยแม่โจ้. (รายงานการวิจัย). เชียงใหม่: วิทยาลัยบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

ศุฑาวัฒน์ ไชยสา และสินธะวา คามดิษฐ์. (2566). การพัฒนาแนวทางการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนโดยใช้ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา มัธยมศึกษามหาสารคาม. วารสาร มจร อุบล ปริทรรศน์, 8(2), 489-500.

อนุชา พละกุล, สุรพล สุยะพรหม, ยุทธนา ประณีต, พระสมุห์อาคม อาคมธีโร และ ดาวนภา เกตุทอง. (2563). ธรรมาธิปไตย: แนวคิด ทฤษฎี และการส่งเสริมการตื่นตัวทางการเมืองระบอบประชาธิปไตยของเยาวชน. วารสาร มจร เพชรบุรีปริทรรศน์, 3(1), 40-60.

อภิไท สอนทอง และคณะ. (2560). ทัศนคติทางการเมืองของประชาชน:ศึกษากรณีจังหวัดเพชรบูรณ์. เอกสารการประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ ครั้งที่ 4 วันที่ 10 มีนาคม 2560.

Habermas, J. (1989). In Thomas Burger (Trans). The Structural Transformation of the Public Sphere: An Inquiry into a Category of Bourgeois Society. Cambridge: MIT Press.

Putnam, Robert D. (2000). Bowling Alone: The Collapse and Revival of American Community. New York: Simon Schuster.