รูปแบบการบริหารแหล่งเรียนรู้ชุมชน เพื่อส่งเสริมการศึกษาตลอดชีวิตในศตวรรษที่ 21 ในจังหวัดชัยภูมิ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและความต้องการของรูปแบบการบริหารแหล่งเรียนรู้ชุมชน 2) สร้างรูปแบบการบริหารแหล่งเรียนรู้ชุมชน และ 3) ศึกษาผลการใช้รูปแบบการบริหารแหล่งเรียนรู้ชุมชน เพื่อส่งเสริมการศึกษาตลอดชีวิตในศตวรรษที่ 21 การวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในขั้นตอนสำรวจ ได้แก่ บุคลากร ผู้บริหารแหล่งเรียนรู้และสถานศึกษาที่เกี่ยวข้องในแหล่งเรียนรู้ชุมชนในจังหวัดชัยภูมิ จำนวน 193 คน และกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการทดลองรูปแบบ จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาได้แก่ (1) แบบสอบถามสภาพปัจจุบัน และสภาพความต้องการ ของรูปแบบการบริหารแหล่งเรียนรู้ชุมชน แบบมาตราส่วน 5 ระดับ IOC = 0.97 ค่าความเชื่อมั่น = 0.95 (2) แบบประเมินความรู้ความเข้าใจ และ (3) แบบประเมินรูปแบบ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่า PNI modified index ผลการศึกษาพบว่า 1) สภาพปัจจุบันของรูปแบบการบริหารแหล่งเรียนรู้ชุมชน เพื่อส่งเสริมการศึกษาตลอดชีวิตในศตวรรษที่ 21 โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง 2) สภาพความต้องการของรูปแบบการบริหารแหล่งเรียนรู้ชุมชน เพื่อส่งเสริมการศึกษาตลอดชีวิตในศตวรรษที่ 21 โดยภาพรวมเฉลี่ยทุกด้านความต้องการอยู่ในระดับปานกลาง 3) ผลการประเมินการใช้รูปแบบการบริหารแหล่งเรียนรู้ชุมชน เพื่อส่งเสริมการศึกษาตลอดชีวิตในศตวรรษที่ 21 มีดังนี้ (1) ผลการเปรียบเทียบการประเมินความรู้ความเข้าใจ ก่อนและหลังการพัฒนาการอบรมเชิงปฏิบัติการของผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในแหล่งเรียนรู้ชุมชน พบว่า พัฒนาขึ้นร้อยละ 46.00 (2) ผลการประเมินรูปแบบ ก่อนและหลังการพัฒนา พบว่า ค่าร้อยละความก้าวหน้าโดยรวมทุกด้านมีค่าเฉลี่ย 36.59 (3) ผลการประเมินความพึงพอใจต่อรูปแบบโดยรวมอยู่ในระดับมาก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. สืบค้นจาก http://www.bic.moe.go.th/images/stories/5Porobor._2542pdf.pdf.
นาฏยา แสงพระอินทร์ และพรเทพ รู้แผน. (2563). การศึกษาสภาพและปัญหาการมีส่วนร่วมของครูในการบริหารแหล่งเรียนรู้ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 2” วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 22(2), 181-195.
นิดา นิ่มวงษ์. (2559). การใช้แหล่งเรียนรู้เพื่อจัดการเรียนการสอนของครูโรงเรียนธัญรัตน์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. (ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยปทุมธานี).
รวิภัทร วงศ์สรรคกร, สมศักดิ์บุญสาธร และอรวรรณ วังสมบัติ. (2559). สภาพการใช้แหล่งเรียนรู้ในการจัดการเรียนการสอนของครูโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดเทศบาล ตำบล จังหวัดเชียงราย. (ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง).
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2562). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Eisner, E. W. (1976). Educational connoisseurship and criticism: Their form and functions in educational evaluation. Journal of aesthetic education, 10(3/4), 135-150.
Yukl, G. (2010). Leadership in Organizations. (7th ed.). New York: Me Graw-Hill.
