ออมสินยุวพัฒน์รักษ์ถิ่น: ตลาดท่องเที่ยวเชิงนิเวศชุมชนคลอง 6 อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้สืบเนื่องด้วยมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ร่วมกับธนาคารออมสินได้ร่วมกันจัดทำ “โครงการออมสินยุวพัฒน์รักษ์ถิ่น มจร ปี 4” มีวัตถุประสงค์ร่วมกันในการสร้างความร่วมมือร่วมกันเพื่อพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่น และสร้างความเข้มแข็งแก่กลุ่มวิสาหกิจชุมชน กลุ่มผู้ประกอบการ OTOP องค์กรชุมชน/กลุ่มอาชีพในชุมชน ผู้ประกอบการ SMEs ผู้ประกอบการ SMEs Start Up และอื่น ๆ ให้ก้าวไปสู่การเป็นธุรกิจที่มีความเข้มแข็งและยั่งยืน จากผลการดำเนินโครงการย่อยกลุ่มตลาดท่องเที่ยวเชิงนิเวศชุมชนคลอง 6 ตำบลลำตาเสา อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ได้พัฒนาและส่งเสริมโมเดลธุรกิจตลาดท่องเที่ยวเชิงนิเวศชุมชน และการออกแบบในเชิงพื้นที่ตลาดน้ำเชิงสร้างสรรค์ผ่านความร่วมมือระหว่างนิสิต มหาวิทยาลัย ธนาคารออมสิน และชุมชน เป็นต้น
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กรมการท่องเที่ยว กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2557). คู่มือการตรวจประเมินมาตรฐานคุณภาพแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. กรุงเทพฯ : สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์.
กอบชัย กิจรัตนี. (2565, 17 มีนาคม). ความรู้สึกของ “หน่วยงานภาคี” ต่อการมีส่วนร่วมในการพัฒนา. (ปริญญา นิกรกุล, ผู้สัมภาษณ์)
เกริกชัย สีแสด. (2565, 17 มีนาคม). การทำงานร่วมกับชุมชน. (ปริญญา นิกรกุล, ผู้สัมภาษณ์)
จารุวรรณ ชูสงค์, จรวยพร นุ่มน้อย. (2562). การพัฒนาคู่มือการท่องเที่ยวเชิงนิเวศวัฒนธรรมแบบมีส่วนร่วมของชุมชนเพื่อรองรับการจัดการการท่องเที่ยวบนฐานแนวคิดเศรษฐกิจฐานราก:ตำบลลานข่อย จังหวัดพัทลุง. วารสาร สจล.ชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(1-2), 15-25.
ธณัญญา โพธิ์ศรี. (2565, 17 มีนาคม). ความรู้สึกของ “ประชาชน” ต่อการมีส่วนร่วมในการพัฒนา. (ปริญญา นิกรกุล, ผู้สัมภาษณ์)
ธนกฤต แดงทองดี. (2565). การท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ (Ecotourism) : การท่องเที่ยววิถีอนุรักษ์ ผสาน คน กับ ธรรมชาติ เป็นหนึ่งเดียวกัน. เข้าถึงได้จาก https://www.seub.or.th/bloging/knowledge/ecotourism/
ธนาคารออมสิน. (2563). โครงการออมสินยุวพัฒน์รักษ์ถิ่น. เข้าถึงได้จากhttps://www.gsb.or.th/gsb_govs/act-yuwapat/
ธนาคารออมสิน. (2564). คู่มือแนวทางการดำเนินงานกิจกรรมเสริมสร้างและพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นปี 2565 “โครงการออมสินยุวพัฒน์รักษ์ถิ่นยกกาลัง 2 (ฉบับเต็ม)” พัฒนาความรู้เสริมภูมิปัญญาสร้างคุณค่าเศรษฐกิจชุมชน. ฝ่ายพัฒนาธุรกิจผู้ประกอบการรายย่อยและองค์กรชุมชน (ส่วนพัฒนาลูกค้าองค์กรชุมชน). เข้าถึงได้จาก https://www.gsb.or.th/gsb_govs/act-yuwapat/
ปิยวรรณ คงประเสริฐ. (2551). การท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบบูรณาการเพื่อการวางแผนพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนที่เกาะพะงัน จังหวัดสุราษฎร์ธานี. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการวางแผนและการจัดการการท่องเที่ยวเพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พรชัย เพียรผล. (2559). รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนบ้านเหล่าในพื้นที่ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงม่อนเงาะ จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาภูมิสังคมอย่างยั่งยืน). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ไพริน เวชธัญญะกุล. (2563). การท่องเที่ยวเชิงนิเวศสู่การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. วารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน, 2(1), 50-63.
มูลนิธิโครงการสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน โดยพระราชประสงค์ในพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร. (2565). สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ เล่มที่ 27 เรื่องที่ 3 การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. เข้าถึงได้จากhttps://www.saranukromthai.or.th/sub/book/book.php?book=27&chap=3&page=t27-3-infodetail01.html
วรางคณา หิรัญโรจน์. (2563). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืน : กรณีศึกษากิจกรรมพายเรือคายัคชมธรรมชาติในพื้นที่ป่าชายเลน ชุมชนอ่าวท่าเลน-บ้านท่าพรุ ตำบลเขาทอง อำเภอเมือง จังหวัดกระบี่. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรบัณฑิต (ภูมิศาสตร์) สาขาวิชาภูมิศาสตร์คณะศิลปะศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน) กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2563). คู่มือการจัดทำแผนธุรกิจเพื่อชุมชน (Community Business Model Canvas : CBMC). กรุงเทพฯ : สำนักเลขานุการยุทธศาสตร์ชุมชนเข้มแข็ง สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน).
สำนักพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (สพอ.). (2556). รายงานผลการศึกษาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืนบนเส้นทางสีเขียว กรณีพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. กรุงเทพฯ : สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุขุม คงดิษฐ์ และธารนี นวัสนธี. (2561). การสื่อความหมายแหล่งท่องเที่ยวนิเวศเกษตรอย่างสร้างสรรค์ของชุมชนสามเรือน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ : สาขาวิชาการท่องเที่ยวและการโรงแรม.
สุชาติ กลิ่นจันทร์. (2565, 17 มีนาคม). การทำงานร่วมกับชุมชน. (ปริญญา นิกรกุล, ผู้สัมภาษณ์)
Plookpedia. (2560). การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. เข้าถึงได้จากhttps://www.trueplookpanya.com/knowledge/content/59612
