การประยุกต์หลักสัปปุริสธรรมเพื่อการบริหารในภาวะวิกฤตการแพร่ระบาด ของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ของเทศบาลตำบลเก้าเลี้ยว จังหวัดนครสวรรค์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการบริหารในภาวะวิกฤตการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) และ 2) ศึกษาความสัมพันธ์ของหลักสัปปุริสธรรมกับการบริหารในภาวะวิกฤตการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ของเทศบาลตำบลเก้าเลี้ยว จังหวัดนครสวรรค์ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้การศึกษาวิจัยเชิงสำรวจ ด้ายการแจกแบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่างจํานวน 369 คน จากประชากรทั้งหมด จำนวน 4,658 คน ที่อาศัยอยู่ในเขตพื้นที่เทศบาลตำบลเก้าเลี้ยว จังหวัดนครสวรรค์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน โดยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสังคมศาสตร์ ผลการวิจัย พบว่า 1) ผู้ตอบแบบสอบถามมีระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับสภาพการบริหารในภาวะวิกฤตการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ตามหลักสัปปุริสธรรม โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.96, S.D. = 0.72) ตามแนวคิดของแมคคินซีย์ 7S McKinsey โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (
= 3.93. S.D. = 0.75) และ 2) หลักสัปปุริสธรรมมีความสัมพันธ์กับการบริหารในภาวะวิกฤตการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) โดยภาพรวมมีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยยะสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยมีค่าความสัมพันธ์ในทางบวกมีความสัมพันธ์กันในลักษณะที่คล้อยตามกันเป็นคู่ โดยภาพรวมอยู่ในระดับสูงมาก Pearson Correlation (r) (0.95) เมื่อพิจารณารายละเอียดในแต่ละด้าน พบว่า คู่ของด้านกาลัญญุตา (การรู้จักเวลา) กับด้าน Structure (โครงสร้าง) มีค่าความสัมพันธ์สูงที่สุด (r = 0.98) รองลงมาคือ คู่ของด้านกาลัญญุตา (การรู้จักเวลา) กับด้าน System (ระบบ) มีค่าความสัมพันธ์อยู่ที่ (r = 0.88) และค่าที่น้อยที่สุดคือ คู่ของด้านธัมมัญญุตา (การรู้จักเหตุ) กับด้าน Strategy (กลยุทธ์) มีค่าความสัมพันธ์อยู่ที่ (r = 0.76)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2564). สถานการณ์ผู้ติดเชื้อ COVID-19 อัพเดทรายวัน. เข้าถึงได้จาก https://ddc.moph.go.th/covid19-dashboard/.
กรุงเทพธุรกิจ. (2564). ย้อนรอย การระบาด โควิด-19 “สายพันธุ์อินเดีย” ในไทย. เข้าถึงได้จาก https://www.bangkokbiznews.com/news/943334.
ถนัด ไชยพันธ์. (2560). การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อการส่งเสริมประสิทธิผลในการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดอุบลราชธานี. (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ไทยโพตส์. (2564). สรุปจุดเริ่มต้นโควิดระบาดรอบ 3. เข้าถึงได้จาก https://www.thaipost. net/main/detail/99304.
บงกช โมระสกุล. (2564). ความรู้และพฤติกรรมการป้องกันโรคโควิด-19 ของนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยนานาชาติเซนต์เทเรซา และวิทยาลัยเซนต์หลุยส์. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9: วารสารส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อม, 15(37), 179-195.
ประยูร อาษานาม. (2551). คู่มือวิจัยทางการศึกษา. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ปัญญา พละศักดิ์. (2564). รูปแบบการจัดการภาวะวกฤตโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ในเขตเมือง จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ, 14(2), 79-94.
พระครูพิศาลปริยัตยานุกูล (อนันต วฑฺฒโน). (2561). แนวทางการบริหารงานบุคคลตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษาเขตบางขุนเทียน สังกัดกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระจิณณ์วเรณย์ อคฺคธมฺโม และคณะ. (2564). การบริหารงานบุคคลตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา จังหวัดขอนแก่น. Journal of Buddhist Education and Research : JBER, 7(2), 203.
พระมหาประยุทธ์ ปยุตฺโต (ยาวิชัย). (2564). การบูรณาการหลักสัปปุริสธรรมในการบริหารจัดการการศึกษาของสถานศึกษา. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(11), 397.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ระนอง เกตุดาว. (2564) การพัฒนารูปแบบการเฝ้าระวังป้องกันและควบคุมโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลจังหวัดอุดรธานี. (วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารสาธารณสุข). บัณฑิตวิทยาลัย: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครสวรรค์. (2564). COVID-19. เข้าถึงได้จาก https://www.nsn. moph.go.th/index.php/covid19/.
สุภาภรณ์ วงธิ. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของอาสสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน จังหวัดสุโขทัย. (วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
เสาวนารถ เล็กเลอสินธุ. (2561). การบริหารจัดการองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดภาคกลาง. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี, 13(3), 41-51.
อำเภอเก้าเลี้ยว. (2564). แต่งตั้งคณะกรรมการอำนวยการและคณะทำงาน เฝ้าระวัง ป้องกันสอบสวนโรคและควบคุมโรค ผู้ป่วยโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19). (อัดสำเนา)
