การศึกษาบริบทแวดล้อมทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในเขตระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อการแข่งขันทางการตลาดและการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในเขตระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก ในระดับสากล ใช้กระบวนวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกและการจัดเสวนากลุ่ม มีจำนวนกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 5-10 คน เป็นตัวแทนจากแต่ละจังหวัด ประกอบด้วย หน่วยงานภาครัฐ ภาคเอกชน ผู้ประกอบการด้านการท่องเที่ยว ตัวแทนชุมชน และนักวิชาการด้านการท่องเที่ยว ผลการวิจัย พบว่า จุดแข็งของเขตระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก ได้แก่ มีศักยภาพของพื้นที่ด้านแหล่งท่องเที่ยวและการบริการเชิงสุขภาพ กิจกรรมเชิงสุขภาพมีมาตรฐาน ภาพลักษณ์ได้รับการยอมรับจากนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและต่างประเทศ มีนวัตกรรมด้านเครื่องมือและกระบวนการการบำบัดสุขภาพที่ทันสมัยเป็นที่รู้จักในต่างประเทศ ระยะทางใกล้เมืองหลวง มีมาตรฐานความปลอดภัยด้านความสะอาดในระดับสากล ความพร้อมของสถานที่บริการทางการท่องเที่ยว หลายชุมชนมีศักยภาพในการจัดการการท่องเที่ยว ผู้ประกอบการทางการท่องเที่ยวมีความเข้มแข็ง ด้านจุดอ่อน ได้แก่ การเชื่อมโยงแหล่งท่องเที่ยว ภาพลักษณ์ความเสื่อมโทรมของทรัพยากรการท่องเที่ยวขาดการส่งเสริมองค์ความรู้ทางการท่องเที่ยว ขาดการชูอัตลักษณ์ของชุมชน ขาดการส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างชุมชนกับภาคธุรกิจบริการ บุคลากรทางการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพไม่เพียงพอขาดประสิทธิภาพในการสื่อสารทางการตลาด และขาดการบูรณาการข้อมูลข่าวสารทางการท่องเที่ยว ด้านโอกาสส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ ได้แก่ อัตราการเติบโตของจำนวนนักท่องเที่ยวและรายได้มีต่อเนื่อง มีศักยภาพการขนส่งและโลจิสติกส์ แนวโน้มความต้องการของนักท่องเที่ยวสอดคล้องกับบริบทเชิงศักยภาพของพื้นที่ หน่วยงานภาครัฐและเอกชนให้ความสนใจต่อการร่วมพัฒนาพื้นที่ ได้รับการสนับสนุนจากภาคการศึกษาในพื้นที่ และด้านอุปสรรคต่อการพัฒนา ได้แก่ การแก้ไขความเสื่อมโทรมของพื้นที่เมือง ขาดความต่อเนื่องทางการส่งเสริมจากภาครัฐ ปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมและมลพิษ ปัญหาด้านการจัดการสมดุลของพื้นที่ทางการท่องเที่ยว การแข่งขันในตลาดท่องเที่ยวเชิงสุขภาพมีสูง ขาดความชัดเจนจากภาครัฐด้านแนวทางปฏิบัติและมาตรฐานการบริการเชิงสุขภาพ ยังมีภาพลักษณ์ด้านนักท่องเที่ยวด้อยคุณภาพจำนวนมาก และปัญหาการแพร่ระบาดของโรคไวรัสโคโรนา-19
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
Andreu, M. G. N., Font-Barnet, A. & Roca, M. E. (2021). Wellness Tourism-New Challenges and Opportunities for Tourism in Salou. Sustainability 2021, 13(15), 1-13.
Chaiyasain, C. (2019). Guidelines for Competitive Advantage and Service Innovation for Restaurant Business 4.0 to Encourage and Develop Phuket as a Gastronomy Creative City. Dusit Thani College Journal, 13(3), 491-504.
Global Wellness Institute. (2019). 2019 Understanding Wellness: Opportunities and Impact of the Wellness Economy for Regional Development. Retrieved from https://globalwellnessinstitute.org/industry-research/understanding-wellness-opportunities-impact-wellness-economy-for-regional-development/.
Niyomsilp, E., Worapongpat, N. & Bunchapattanasakda, C. (2020). Thailand’s Eastern Economic Corridor (EEC): According to Thailand 4.0 Economic Policy. Journal of Legal Entity Management and Local Innovation, 6(2), 219-227.
Zhong, L., et al. (2021). Medical, Health and Wellness Tourism Research-A Review of the Literature (1970–2020) and Research Agenda. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18, 1-16.
ณยศ กุลพานิช และคณะ. (2563). ปัจจัยสนับสนุน ผลกระทบ ปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาการสัญจรเพื่อการท่องเที่ยวในเขตระเบียงเศรษฐกิจตะวันออก. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 14(3), 5-14.
นพดล วิยาภรณ์ และเอกพร รักความสุข. (2562). การบริหารการพัฒนาโครงการพื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษ ศึกษากรณี: พื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก EEC. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 6(2), 95-109.
วารีพร ชูศรี และ วรลักษณ์ ลลิตศศิวิมล. (2563). การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ: ความสามารถในการแข่งขันของประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(2), 205-226.
สำนักงานเพื่อการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก. (2561). (ร่าง) แผนปฏิบัติการการพัฒนาและส่งเสริมการทองเที่ยวในพื้นที่ระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก. เข้าถึงได้จากhttps://www.eeco.or.th/sites/default/files
สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก (สกพอ.). (2563). วิสัยทัศน์/พันธกิจ. เข้าถึงได้จาก https://www.eeco.or.th/th/vision-mission.
