ภาวะผู้นำของผู้ปกครองท้องที่ในการบริหารจัดการการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ในตำบลพระหลวง อำเภอสูงเม่น จังหวัดแพร่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับภาวะผู้นำของผู้ปกครองท้องที่ในการบริหารจัดการการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ในตำบลพระหลวง อำเภอสูงเม่น จังหวัดแพร่ 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักสัปปุริสธรรม 7 กับภาวะผู้นำของผู้ปกครองท้องที่ และ 3) ศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะแนวทางภาวะผู้นำของผู้ปกครองท้องที่ในการบริหารจัดการการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ในตำบลพระหลวง อำเภอสูงเม่น จังหวัดแพร่ วิธีดำเนินการวิจัยเป็นการวิจัยโดยใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณด้วยการแจกแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 357 คน และการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 9 รูป/คน ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับภาวะผู้นำของผู้ปกครองท้องที่ในการบริหารจัดการการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ในตำบลพระหลวง อำเภอสูงเม่น จังหวัดแพร่ ทั้ง 4 ด้าน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.60, S.D. = 0.47) 2) ความสัมพันธ์ระหว่างหลักสัปปุริสธรรม 7 กับภาวะผู้นำของผู้ปกครองท้องที่ โดยภาพรวม มีความสัมพันธ์เชิงบวกอยู่ในระดับสูงมาก (r = .934**) และ 3) ปัญหาอุปสรรค พบว่า 3.1) ตำบลพระหลวงยังขาดบุคลากรที่มีความรู้ในเรื่องเกี่ยวกับโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนาฯ เพื่อให้ความรู้แก่ประชาชน 3.2) กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ยังขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนาฯ ทำให้การปฏิบัติงานยังทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร 3.3) ประชาชนเกิดความสับสนในกฎ ระเบียบ ข้อบังคับ ที่ทางกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ได้ประกาศให้ปฏิบัติภายในชุมชน 3.4) ประชาชนไม่ให้ความร่วมมือเมื่อมีการจัดประชุมเท่าที่ควร ข้อเสนอแนะ พบว่า (1) ต้องส่งเจ้าหน้าที่เข้ารับการฝึกอบรมอย่างสม่ำเสมอ (2) กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ต้องเพิ่มความชัดเจนเกี่ยวกับกฎ ระเบียบ ข้อบังคับ ที่ประชาชนจะต้องปฏิบัติตามให้มากยิ่งขึ้น (3) กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ต้องจัดการประชุมต่าง ๆ ในช่วงเวลาที่ประชาชนสะดวกเพื่อให้ประชาชนได้มีโอกาสเข้ามามีส่วนร่วมมากยิ่งขึ้น
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
ธิติศิริพัฒน์ รุ่งพรหมมา. (2564). บทบาทของผู้นำท้องที่ที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียงของตำบลไทรย้อย อำเภอเด่นชัย จังหวัดแพร่. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
นนท์ชันท์กรณ์ ฝ่ายเทศ. (2562). คุณลักษณะผู้นำทางการเมืองท้องถิ่นที่พึงประสงค์ตามหลักสัปปุริสธรรมของประชาชนในเขตเทศบาลเมืองแสนสุข จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พรเศรษฐี วุฒิปัญญาอิสกุล. (2563). การบูรณาการหลักธรรมาธิปไตยเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำทางการเมืองของนักการเมืองในจังหวัดนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์) บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูพิศาลปริยัตยานุกูล (อนันต วฑฺฒโน). (2561). แนวทางการบริหารงานบุคคลตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษาเขตบางขุนเทียน สังกัดกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูวิชัยธรรมโสภณ (สุวัณ ฐิตโสภโณ). (2563). ภาวะผู้นำทางการเมืองของนักการเมืองตามทรรรศนะของพระสงฆ์ในเขตการปกครองคณะสงฆ์อำเภอนาวัง จังหวัดหนองบัวลำภู. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระประสิทธิ์ สุเขธิโต (บุญหนา).(2563). ภาวะผู้นำทางการเมืองของผู้นำท้องถิ่นในองค์การบริหารตำบลกุดน้ำใส อำเภอจัตุรัส จังหวัดชัยภูมิ. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวิษณุ จิรวฑฺฒนเมธี. (2562). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเขตเลือกตั้งที่ 1 จังหวัดชัยภูมิ. (สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเมธี สิริปัญฺโญ (วังใน). (2564). ภาวะผู้นำทางการเมืองตามหลักพุทธธรรมของผู้ปกครองท้องที่ในตำบลป่าแมต อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่. (สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รัฐกูล เสนารา. (2563). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนต่อมาตรการควบคุมโรคโควิด-19 ในอำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
อารยา ยอดโอวาท. (2564). บทบาทของนักการเมืองท้องถิ่นที่มีต่อการพัฒนาชุมชน ตำบลวังธง อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่. (สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
