Understanding Dhamachai Dhutanga of the Buddhists
Main Article Content
Abstract
The article to present the main theory of Dhutanga in
Buddhism to Understand with the principle Dhutanga of the monk with the right way. The article will answer How accurate was it? to take the way of Dhutanga practice present to public area and How should Buddhists Understand? The author has used the ethical framework of Buddhism to analyze. Said that the principle of goodness in Buddhism is divided in to two systems. According to these are: (1) Moral system for the individual (2) Social morality system the first system is private practice. not a personal one. The second system has a code of conduct that focuses on the holistic of society. The doctrine Dhutanga analyzes that it is both systems. If you do not practice. it is considered a Karma.
However? If the Dhutanga practice is implemented in the public apace. the practitioner must realize and be aware of the correctness in society.
Article Details
References
กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ. (2537). คำสอนผู้บวชพรรษาเดียวฉบับสมบูรณ์ของพุทธทาส. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.
คณะศิษยานุศิษย์. (2552). อุปลมณี. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพมหานคร: บริษัทเอ็น.พี.สกรีนพริ้นติ้ง จำกัด.
คณาจารย์สำนักพิมพ์เลี่ยงเซียง. (2550). ธรรมวิภาค นักธรรมชั้นโท ฉบับมาตรฐาน บูรณาการชีวิต. กรุงเทพมหานคร: เลี่ยงเซียง.
พระญาณวโรดม (สนธิ์ กิจฺจกาโร). (2529). ประมวลปัญหาและเฉลย ธรรมวิภาค ปริเฉทที่ 2. พิมพ์ครั้งที่ 10.กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2538). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2552). พุทธธรรม. พิมพ์ครั้งที่ ๑๑.กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2548) พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสตร์ชุด คำวัด. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ช่อระกา.
พระพุทธโฆสเถระ. (2548). คัมภีร์วิสุทธิมรรค. แปลโดย สมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสภมหาเถร). พิมพ์ครั้งที่ 6. (Taiwan : The Corporate Body of the Buddha Educationl Foundation.
พระมหาบัว ญาณสัมปันโน. (2556). เข้าสู่แดนนิพพาน : ธุดงควัตรเครื่องห้ามล้อกิเลส. ออนไลน์ แหล่งที่มา : http://www.bkk1.in.th.2TopicID=21836.html.
พระมหาบุญเลิศ ฐานทินฺโนและคณะ. (2547). อริยวินัย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: บริษัทเฟื้องฟ้า.
พระราชญาณวิสิฐ และคณะ. (2552). คู่มือการศึกษาสัมมาปฏิบัติไตรสิกขา. พิมพ์ครั้งที่ 4. นครปฐม: บริษัทเพชรเกษม พริ้งติ้ง กรุ๊ป จำกัด.
พระโสภณคณาภรณ์ (ระแบบ ฐิตญาโณ). (2539). ธรรมปริทรรศน์ 2. กรุงเทพมหานคร: ศรีสมบัติการพิมพ์.
พระอุปติสสเถระ. (2548). วิมุตติมรรค. แปลโดย พระเทพโสภณ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) และคณะ. พิมพ์ครั้งที่ 6กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส. (2527). ธรรมวิภาค ปริจเฉทที่ 2. พิมพ์ครั้งที่ 34. กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
สุรศิลป์ ตัณตยกุล. (2553). พลังจิตพลังธรรมพระป่ากรรมฐาน พระอาจารย์คูณ ติกฺขวีโร. กรุงเทพมหานคร: ปราชญ์สำนักพิมพ์.