วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการศึกษา

ภาพลักษณ์ของครูในนวนิยายเรื่อง “ครูบ้านนอก” ของ คำหมาน คนไค

ชาญยุทธ สอนจันทร์ — 2025-12-08

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาภาพลักษณ์ความเป็นครูที่ปรากฏในนวนิยายเรื่อง ครูบ้านนอก ของคำหมาน คนไค โดยวิธีการดำเนินการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) เลือกกลุ่มเป้าหมายแบบเจาะจงจากการศึกษาตัวบทเอกสารสื่อสิ่งพิมพ์ ได้แก่ หนังสือนวนิยายเรื่องครูบ้านนอก ของคำหมาน คนไค จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์มิ่งมิตร พุทธศักราช 2553 มาเป็นข้อมูล นำเสนอผลการวิจัยด้วยการพรรณนาวิเคราะห์

ผลการการวิจัย พบว่า ภาพลักษณ์ครูที่ปรากฏในนวนิยายเรื่อง ครูบ้านนอก ของคำหมาน คนไค แบ่งเป็น 2 ประเภท คือ ภาพลักษณ์เชิงบวกและภาพลักษณ์เชิงลบ โดยภาพลักษณ์เชิงบวก พบ 4 ภาพลักษณ์ คือ 1. ครูผู้ปฏิบัติหน้าที่และความรับผิดชอบ 2. ครูผู้อุทิศตนเพื่อสังคม 3. ครูผู้ยึดมั่นในอุดมการณ์ความเป็นครู และ 4. ครูผู้มีเมตตา และภาพลักษณ์เชิงลบ พบ 4 ภาพลักษณ์ คือ 1. ครูผู้ขาดความรับผิดชอบต่อหน้าที่ 2. ครูผู้ใช้อำนาจโดยมิชอบ 3. ครูผู้ขาดศีลธรรมจริยธรรม 4. ครูผู้ขาดจิตวิญญาณความเป็นครู การศึกษาภาพลักษณ์ของครูในนวนิยายเรื่อง ครูบ้านนอก ทำให้ทราบมุมมองของนักเขียนที่มีต่อภาพลักษณ์ของครู ส่วนใหญ่ภาพลักษณ์ที่ปรากฏเป็นภาพลักษณ์เชิงลบ เพื่อสะท้อนปัญหาของครูในสังคมชนบท

ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับภาษีเงินได้บุคคลธรรมดากับประสิทธิภาพ การวางแผนภาษีของผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารในจังหวัดมหาสารคาม

พิมรพัฒน์ เพ็งพล — 2025-12-08

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาของผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารในจังหวัดมหาสารคาม 2) เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับประสิทธิภาพการวางแผนภาษีของผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารในจังหวัดมหาสารคาม และ 3) เพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับภาษีเงินได้บุคคลธรรมดากับประสิทธิภาพการวางแผนภาษีของผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารในจังหวัดมหาสารคาม การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารในจังหวัดมหาสารคาม ซึ่งไม่ทราบขนาดของประชากรที่แน่นอน โดยผู้วิจัย ได้ กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างด้วยสูตรของ Cochran (1953) ที่ระดับความเชื่อมั่นที่ร้อยละ 95 และยอมรับให้เกิดความคลาดเคลื่อนได้ร้อยละ 5 จะได้กลุ่มตัวอย่างที่ควรใช้ในการวิจัยอย่างน้อย 246 ราย มีการตอบกลับมาจำนวน 261 ราย ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาอยู่ในระดับดี โดยมีค่าเฉลี่ยสูงสุดด้านการคำนวณภาษี และด้านการยื่นภาษี การเสียภาษีและการขอคืนภาษี อยู่ในระดับดีมาก 2) ระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับประสิทธิภาพการวางแผนภาษีของผู้ประกอบการโดยรวมอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยสูงสุดในด้านการปลอดจากภาระภาษีที่อาจเกิดขึ้น และ 3) ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ด้านการจำแนกประเภทของเงินได้ ด้านการหักลดหย่อน และด้านการหักค่าใช้จ่าย มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับประสิทธิภาพการวางแผนภาษีโดยรวม องค์ความรู้ที่ได้รับจากงานวิจัยนี้ ช่วยให้ผู้ประกอบการตระหนักถึงความสำคัญของการมีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญในการวางแผนภาษีอย่างมีประสิทธิภาพ ช่วยลดภาระทางภาษีที่ไม่จำเป็น และลดความเสี่ยงจากการถูกตรวจสอบย้อนหลังได้

การบริหารแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมความปลอดภัยในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2

นิษฐ์ฐา พีระชัยภาวงศ์ — 2025-12-08

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและเสนอแนะแนวทางการบริหารแบบมีส่วนร่วมต่อความปลอดภัยในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2การวิจัยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ได้ศึกษาแนวคิดการบริหารแบบมีส่วนร่วมกลุ่มตัวอย่าง คือครูจำนวน 15 คน นักเรียนจำนวน 15 คน ผู้บริหารสถานศึกษาที่จำนวน 10 คน และผู้ปกครองจำนวน 10 คน รวมทั้งหมด 50 คน โดยใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เพื่อให้ได้ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องและประสบการณ์ตรงในด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์เชิงลึกและแบบสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion) จำนวน 2 ชนิด นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ด้วยวิธีวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis)

ผลการวิจัย พบว่า 1) สภาพการบริหารแบบมีส่วนร่วมที่ใช้ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2 โรงเรียนมากกว่าร้อยละ 80 ได้นำการบริหารแบบมีส่วนร่วมมาใช้ผ่านการจัดตั้งคณะกรรมการความปลอดภัยที่ประกอบด้วยผู้บริหาร ครู นักเรียน และผู้ปกครอง รวมถึงการจัดเวทีประชุมและกิจกรรมที่เปิดโอกาสให้ทุกฝ่ายแสดงความคิดเห็นและร่วมวางแผนมาตรการความปลอดภัยอย่างต่อเนื่อง ส่งผลดีต่อความปลอดภัยในสถานศึกษาอย่างชัดเจน โดยโรงเรียนได้ริเริ่มจัดการความปลอดภัยผ่านการจัดตั้งคณะกรรมการความปลอดภัย พร้อมกับการสื่อสารข้อมูลและรายงานเหตุการณ์ด้านความปลอดภัยผ่านช่องทางที่หลากหลายอย่างเป็นระบบผลจากการบริหารแบบมีส่วนร่วมนี้ทำให้เกิดการเพิ่มความตระหนักรู้และความรับผิดชอบร่วมกันในเรื่องความปลอดภัยของทุกฝ่ายในโรงเรียนอย่างเห็นได้ชัด และ2) แนวทางการบริหารแบบมีส่วนร่วมต่อความปลอดภัยในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2 ในการสร้างสถานศึกษาที่ปลอดภัยอย่างยั่งยืนนั้น จำเป็นต้องอาศัยการมีส่วนร่วมจากทุกภาคส่วน โดยเฉพาะ 4 กลุ่มหลัก ได้แก่ ผู้บริหาร ครู นักเรียน และผู้ปกครอง ซึ่งแต่ละกลุ่มมีบทบาทและความสำคัญที่แตกต่างกัน แต่ล้วนเป็นฟันเฟืองสำคัญในการขับเคลื่อนให้เกิดผลสำเร็จการสร้างกลไกที่ส่งเสริมการสื่อสาร การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และการตัดสินใจร่วมกัน จะนำไปสู่สถานศึกษาที่ปลอดภัย

ความต้องการจำเป็นในการพัฒนาการบริหารงานแนะแนวโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดกลางของโรงเรียนในสหวิทยาเขตพระนอนจักรสีห์ ตามแนวคิดการตั้งเป้าหมาย

ชัยภัสร์ เถาว์หมอ — 2025-12-08

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงบรรยาย (Descriptive Research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็นในการพัฒนาการบริหารงานแนะแนวตามแนวคิดการตั้งเป้าหมายของโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดกลาง ในสหวิทยาเขตพระนอนจักรสีห์ ประชากรที่ใช้ในการวิจัย คือ ผู้บริหารสถานศึกษาจำนวน 14 คน ข้าราชการครู/บุคลากรทางการศึกษาจำนวน 56 คน ในโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดกลาง ในสหวิทยาเขตพระนอนจักรสีห์ รวมทั้งสิ้น 70 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และดัชนีความต้องการจำเป็น (PNI_modified)

ผลการวิจัยพบว่า สภาพปัจจุบันของการพัฒนาการบริหารงานแนะแนวตามแนวคิดการตั้งเป้าหมายในภาพรวมอยู่ในระดับมาก สภาพที่พึงประสงค์ของการพัฒนาการบริหารงานแนะแนวตามแนวคิดการตั้งเป้าหมายในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด และความต้องการจำเป็นในการพัฒนาการบริหารงานแนะแนวตามแนวคิดการตั้งเป้าหมายในภาพรวม พบว่า ด้านที่มีความต้องการจำเป็นในการพัฒนาที่สูงสุด คือ ด้านข้อมูล (PNI _modified= 0.262)รองลงมา ด้านการให้คำปรึกษา (PNI _modified= 0.252) ด้านการติดตามและประเมินผล (PNI _modified= 0.232) ด้านสารสนเทศ (PNI _modified= 0.201) และด้านการจัดวางตัวบุคคล (PNI _modified= 0.190) ตามลำดับ

การวิจัยครั้งนี้นำไปสู่การสังเคราะห์องค์ความรู้ใหม่เกี่ยวกับการพัฒนาการบริหารงานแนะแนวตามแนวคิดการตั้งเป้าหมายในบริบทของโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดกลาง ซึ่งชี้ให้เห็นว่า การแนะแนวเชิงเป้าหมายไม่อาจจำกัดอยู่เพียงในรูปแบบของการให้คำแนะนำแบบรายบุคคล แต่ต้องอาศัย ระบบบริหารจัดการข้อมูล การวางเป้าหมาย การติดตามผล และการจัดสภาพแวดล้อมทางเลือก ที่ทำงานอย่างบูรณาการและมีเป้าหมายร่วมกันอย่างแท้จริง

แบบจำลองการบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อความสำเร็จของธุรกิจโรงแรมในประเทศไทย

อนิรุทธิ์ เจริญสุข — 2025-12-08

บทความฉบับนี้มุ่งนำเสนอแบบจำลองการบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อความสำเร็จของธุรกิจโรงแรมในประเทศไทย ท่ามกลางบริบทของการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในอุตสาหกรรมบริการ โดยเฉพาะความท้าทายที่ส่งผลต่อระบบทรัพยากรมนุษย์ทั้งในระดับกลยุทธ์และการปฏิบัติการ การศึกษานี้ใช้กระบวนการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ เพื่อรวบรวมและสังเคราะห์องค์ความรู้จากเอกสารวิชาการที่ตีพิมพ์ในช่วงปี 2566 –2568 ควบคู่กับการใช้เครื่องมือ PESTLE Analysis เพื่อจำแนกและวิเคราะห์ปัจจัยมหภาคที่มีอิทธิพลต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในธุรกิจโรงแรมไทย ผลการวิเคราะห์เชิงประเด็นนำไปสู่การสกัดประเด็นท้าทายหลัก ได้แก่ อัตราการลาออกของพนักงานที่สูง การขาดแคลนแรงงานที่มีทักษะเฉพาะ ความคาดหวังของแรงงานรุ่นใหม่ที่เปลี่ยนแปลง ความล่าช้าในการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีด้าน HR ความไม่สอดคล้องระหว่างกลยุทธ์องค์กรกับ HRM และการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมในองค์กร องค์ความรู้ถูกนำมาใช้ในการพัฒนาแบบจำลองเชิง
กลยุทธ์ที่มีชื่อว่า F.L.A.I.R. HRM Model for Hotel Success ซึ่งประกอบด้วยองค์ประกอบหลัก 5 ด้าน ได้แก่ 1) การพัฒนาทักษะเพื่ออนาคต 2) การสร้างประสบการณ์พนักงานที่ต่อเนื่อง 3) การบริหารผลงานอย่างยืดหยุ่น 4) การสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่ยั่งยืนและมีส่วนร่วม และ 5) การสรรหาเชิงกลยุทธ์ แบบจำลองที่พัฒนาขึ้นนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อส่งเสริมผู้ประกอบการในการออกแบบระบบการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่ตอบโจทย์การเปลี่ยนแปลงทั้งภายในและภายนอกองค์กรอย่างเป็นระบบ โดยมีส่วนเติมเต็มช่องว่างองค์ความรู้ด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในบริบทธุรกิจโรงแรมไทย และสามารถใช้เป็นแนวทางเชิงนโยบายและเชิงปฏิบัติในการยกระดับขีดความสามารถขององค์กรในระดับสากล