Managerial Development of Personnel’s Competency enable to be Electronics Office Land office Prachuabkirikhan Province Department of Lands
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The three objectives of this study were: (1) to estimate managerial development of personnel’s capability enable to be Electronics Office Prachuabkirikhan Land Office Department of Lands, (2) to compare managerial development of personnel’s capability enable to be Electronics Office Land Office Prachuabkirikhan Province Department of Lands according to the opinions of the sample when classified by population characteristics, and (3) to explain the relationship between managerial development of personnel’s capability enable to be Electronics Office Land Office Prachuabkirikhan Province Department of Lands with factors affecting managerial development of personnel’s capability enable to be Electronics Office Land Office Prachuabkirikhan Province Department of Lands. This quantitative research. Study consisted of 348 samples government officer, government employee, temporary worker and project-based employees be under Land Office Prachuabkirikhan Province. Data was collected using a questionnaires. Statistics used to analyze the date were percentage, mean, standard deviation, t-test, One Way ANOVA F-test and Pearson’s product moment correlation coefficient. Major Findings were as follows; (1) On the managerial development of personnel’s capability enable to be Electronics high level overall, (2) On the managerial development of personnel’s capability enable to be Electronics Office according to the opinions of the sample was a statistically significant difference at the level .05 classified by population characteristics. (3) On the managerial development of personnel’s capability enable to be Electronics Office was positive significance statistical correlated with factors affecting managerial development of personnel’s capability enable to be Electronics Office at .01 significance level
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ธนาชัย ธีรพัฒนวงศ์ พรนภา เตียสุธิกุล และบุญทัน ดอกไธสง. (2561). ปัญหายุทธศาสตร์เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการบริหารภาครัฐ วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์) ปีที่ 8(1). หน้า 91-102
ขจรศักดิ์ ศิริมัย. (ม.ป.ป). เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับสมรรถนะ, เอกสารประกอบแนวทางการพัฒนาระบบสมรรถนะเพื่อพัฒนาการบริหารทรัพยากรบุคคล. คณะครุศาสตร์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร,1-4.
คณะกรรมการข้าราชการพลเรือน, สำนักงาน. (2549). การศึกษาภาพรวมผลการประเมินสมรรถนะหลักทางการบริหาร. อัดสำเนา.
จิรประภา อัครบวร. (2549). สร้างคนสร้างผลงาน. กรุงเทพมหานคร: ก.พลพิมพ์ (1996).
ณรงค์วิทย์ แสนทอง. (2547). มารู้จัก COMPETENCY กันเถอะ. กรุงเทพมหานคร: เอช อาร์ เซ็นเตอร์.
พรสวัสดิ ศิรศาตนันท์. (2555). ภาวะผู้นำทางการศึกษา . จันทบุรี : คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
โสมวลี ชยามฤต. (2564). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับยุคดิจิทัลของ องค์การภาครัฐและเอกชน. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(1), 38-50.
สุนทร โคตรบรรเทา. (2551). หลักการและทฤษฎีการบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน
Bohlander, G., Snell, S. & Sherman, A. (2010). Managing human resources. New York: SouthWestern College.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W H Freeman/Times Books/ Henry Holt & Co.
Boyatizis, R.E. 1982. The Competent Manager. New York: McGraw-Hill.
David C. McClelland, (1973). “Testing for Competence Rather than Intelligence”. American Psychologists. 28 (1), p. 1-14.
Mitrani, A., Dalziel, M., and Fitt, D. (1992). Competency based human resource management: Value driven strategies for recruitment, development, and reward. London: McGraw-Hill.
Spencer, M and Spencer, M.S. (1993). Competence at work: Models for Superiors Performance. New York: John Wiley & Sons.
Louis A. Allen. (1958). Management and organization. New York: McGraw-Hill Inc.
