กระบวนการคิดอย่างรู้เท่าทันของพุทธทาสภิกขุ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งศึกษากระบวนการคิดอย่างรู้เท่าทันของพุทธทาสภิกขุ ผลการศึกษาพบว่า กระบวนการคิดอย่างรู้เท่าทันของพุทธทาสภิกขุ ท่านสอนให้คิดแบบอยู่กับปัจจุบันสามารถนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อความอยู่รอดของตนได้ โดยการทำสมาธิแบบอานาปานสติ มีสมาธิทุกขณะที่ปฏิบัติงาน มีศิลปะในการครองชีวิต กำหนดจิตให้อยู่กับกาย เข้าใจธรรมปฏิบัติตามข้อห้ามของศีล 5 เข้าใจตนเองไม่ตกเป็นเหยื่อของกิเลส ตัณหา ราคะ อุปปาทาน ไม่ยึดมั่นถือมั่น เข้าถึงกฎไตรลักษณ์ และสอนให้คิดแบบอริยสัจ เข้าใจในความทุกข์ รู้จักสาเหตุของความทุกข์ เลือกวิธีการดับทุกข์ ไม่หลงติดบ่วงพญามารและพ้นทุกข์ เข้าใจว่าทุกสิ่งคือธรรมชาติ มันเป็นเช่นนั้นเอง
Article Details
เอกสารอ้างอิง
โครงการจัดตั้งภาควิชาปรัชญาและศาสนา. (2527). พระพุทธศาสนากับนักปรัชญาตะวันตก. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2542). ทศวรรษธรรมทัศน์พระธรรมปิฎก หมวดพุทธศาสตร์. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2543). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2552). พุทธธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาโยธิน โยธิโก. (2556). บาลีไวยากรณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น.
พุทธทาสภิกขุ. (2535). สุญญตา. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พุทธทาสภิกขุ. (2539). เช่นนั้นเอง. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
พุทธทาสภิกขุ. (2539). เหนือวิทยาศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
พุทธทาสภิกขุ. (2540). สู่จิตว่าง. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
พุทธทาสภิกขุ. (2541). สู่คู่มือมนุษย์ ฉบับสมบูรณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: เอมมี่ เทรดดิ้ง.
พุทธทาสภิกขุ. (2542). สู่ธรรมคือทุกสิ่งที่จำเป็นสำหรับมนุษย์. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พุทธทาสภิกขุ. (2543). สู่พหุลานุสาสนี. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
พุทธทาสภิกขุ. (2546). สู่ศิลปะสำหรับการมีชีวิตอยู่ในโลก. กรุงเทพฯ: บริษัท เอส อาร์ พริ้นติ้ง จำกัด.
พุทธทาสภิกขุ. (2549). สู่ปฏิจจสมุปบาท. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พุทธทาสภิกขุ. (2549). สู่ภาษาคน-ภาษาธรรม. นนทบุรี: เอส.อาร์.พริ้นติ้ง
พุทธทาสภิกขุ. (2551). สู่ธรรมปาฏิโมกข์ เล่ม 1. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
พุทธทาสภิกขุ. (2551). สู่ธรรมปาฏิโมกข์ เล่ม 2. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
พุทธทาสภิกขุ. (2554). แก่นพุทธศาสน์. กรุงเทพมหานคร: สถาบันบันลือธรรม.
พุทธทาสภิกขุ. (2555). โลกนี้มีแต่คนบ้า. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
แพทย์พงษ์ วรพงศ์พิเชษฐ. (2552). พุทธธรรมบำบัด. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: สำนักการแพทย์ทางเลือก.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับมหาจุฬาลงกรราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรราชวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
Foulk, T. G. (2000). “The Form and function of koan literature. In Heine, S., & Wright, D. (Eds.). The koan: texts and contexts in Zen Buddhism. (pp. 15-45). New York: Oxford University Press.
Radhakrishnan, S. (1952). The Philosophy of Sarvepalli Radhakrishnan. New York: Tudor Publishing Company.
